Καλοστημένο βασανιστήριο το γρανάζι της γραφειοκρατίας, με τους θήτες καλά κρυμμένους και αδιάφορους. Εκεί που νομίζεις πως δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να σου διαταράξει την ψυχραιμία, συναντάς ένα Τμήμα Ασφάλειας και τα γκρεμίζει όλα!
ΑΔΡΑΝΕΙΑ
«Αντικατάσταση του Διοικητή» είναι η δικαιολογία (παραλειπόμενο από την αλλαγή της κυβέρνησης). Αναρωτιέμαι πόσος καιρός χρειάζεται για μια τέτοια αντικατάσταση; Ελλείψει αυτού ποια είναι η αρμοδιότητα του αξιωματικού υπηρεσίας; Γιατί πρέπει να ταλαιπωρούνται όλοι αυτοί που πληρώνουν τις θέσεις εκείνων;
Το πρόβλημα βέβαια δεν ξεκινά από το Τμήμα το οποίο είναι απλά ένα κλαδί από το δένδρο του τυράννου μας, μα ποιος φτάνει στις ρίζες! Όταν χάνεις κάτι ανακαλύπτεις την άξια του – πολύ εύστοχο στην συγκεκριμένη περίπτωση. Καθηλώνεσαι χωρίς την αστυνομική σου ταυτότητα.
Υπάλληλοι οπλισμένοι με ευγένεια και κατανόηση καταφέρνουν να σε καθησυχάσουν, μα όχι για πολύ. Μια ολόκληρη εβδομάδα είσαι εκεί μπροστά στην πόρτα του γραφείου ταυτοτήτων από τις επτά το πρωί, χάνοντας τις πιο δημιουργικές ώρες της ημέρας από τη δουλεία σου, περιμένοντας με αγωνία να ακούσεις τα καλά νέα και το πιο γελοίο είναι ότι δεν χάνεις μόνο εσύ την δουλειά σου μα και ο μάρτυρας που κουβαλάς μαζί σου για να βεβαιώσει, τι; Το ότι είχες πριν ταυτότητα! Υπήρχε περίπτωση να μην είχες και να ‘χεις στα χέρια σου πρωτότυπη βεβαίωση απόδοσης ΑΦΜ, καθώς και το εκκαθαριστικό που έλαβες πρόσφατα, όλα σφραγισμένα από την αρμόδια Εφορία; Δεν αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία τα ως άνω έγγραφα; Για να μην αναφερθώ σε δευτερεύοντα αποδεικτικά έγγραφα όπως τους πολλαπλούς λογαριασμούς από ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΥΘ, εταιρίες κινητής τηλεφωνίας κλπ.
Κάποια στιγμή μαθαίνεις πάντως πως δεν υπάρχουν καν δελτία, αυτές δηλαδή οι απαραίτητες πράσινες καρτέλες όπου συμπληρώνονται τα στοιχεία του αιτούντος για να λάβει τελικώς το προσωρινό δελτίο ταυτότητας, πράγμα που αυτομάτως σημαίνει περισσότερος χαμένος χρόνος.
Κάποτε φθάνουν τελικά τα πολυπόθητα δελτία στα γραφεία των ΕΛΤΑ με συστημένη επιστολή, ως είθισται. Ξεχνάς όμως πως δεν υπάρχει Διοικητής να δώσει εντολή για την παραλαβή του δέματος – και η ουρά απελπισμένων πολιτών ολοένα και μεγαλώνει.
Πιεσμένος από την αγανάκτηση, μα συγχρόνως φορτισμένος με ανθρωπιά και φιλότιμο, ο υπάλληλος τα παραλαμβάνει άνευ εντολής. Αρχίζει να εξυπηρετεί τους οργισμένους πολίτες που είχαν βγάλει τα νύχια τους.
Έχοντας ήδη συμπληρώσει πέντε- έξι καρτέλες, μια ξαφνική αναστάτωση από το βάθος του διαδρόμου τον σταματά. Τα κεντρικά ψάχνουν το δέμα με τα δελτία. Ένα διαδικαστικό σφάλμα σε γυρίζει στο μηδέν, πανικός και πάλι! Ούτε ο Αξιωματικός Υπηρεσίας γνωρίζει τις ενέργειες μιας τέτοιας διαδικασίας – μην ξεχνάς δεν υπάρχει Διοικητής! Τα σπασμένα νεύρα αυτήν την φορά δεν μπορούν να συγκρατηθούν, ξεσπούν όλοι, κάλλιο αργά παρά ποτέ; Τέλος εν τέλει μπαίνει το επόμενο πρωί!
Όπως φαίνεται μια ηλιαχτίδα ευσυνειδησίας είναι παντελώς αδύναμη αν δεν ακολουθεί ολόκληρος ο ήλιος. Μέχρι να τον βρεις μένεις στην ουρά αναζητώντας τις ευθύνες.