– «Φάνη, γρήγορα από εδώ». Η φωνή που τον καλούσε και του ‘δινε διέξοδο, αν και ψιθυριστή, άρθρωσε την παρότρυνση πεντακάθαρα. Ο Φάνης έστρεψε το κεφάλι του πρώτα δεξιά και ύστερα νιώθοντας μια αναπάντεχη έλξη το σήκωσε σιγά-σιγά προς τα πάνω. Η άκρη της μύτης του, θυμίζοντας την ακρίβεια δορυφόρου που δένεται σε διαστημικό σταθμό, ενώθηκε με μια μύτη λίγο πιο μυτερή και ανεξήγητα κρύα. Οι κόρες των ματιών του μεγάλωσαν απότομα, αντικρίζοντας δύο μεγάλα καφέ μάτια, ανάποδα και γουρλωμένα. Άρχισε σιγά-σιγά να αλληθωρίζει και ταυτόχρονα η όρασή του να θολώνει.
– «Δε θα σε περιμένουμε για πολύ ακόμα» ακούστηκε ξανά η ψιθυριστή φωνή που έβγαινε πλέον παραμορφωμένη, από στόμα εγγαστρίμυθου, προσθέτοντας επιτακτικά,
– «Ή τώρα ή ποτέ».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://intellectum.org/articles/issues/intellectum1/p077082_%28karavakis%29.pdf
