Θεσσαλονίκη: η «ερωτική» πόλη

Αυτές τις ζεστές και ήρεμες μέρες του Αυγούστου περιπλανήθηκα με το ποδήλατο, στην άδεια Θεσσαλονίκη. Χώθηκα μέσα στα στενά στη Χαριλάου, στην κάτω Τούμπα, στο Φάληρο, στο κέντρο, στην Ξηροκρήνη, στους Αμπελόκηπους. Παντού η ίδια εικόνα. Άσχημες οικοδομές, ξενοίκιαστα συνοικιακά μαγαζιά, βρωμιά και εγκατάλειψη. Πάρα πολλοί πλανόδιοι με καροτσάκια και τα μωρά τους να σκαλίζουν τους κάδους και να μαζεύουν από ρούχα, μέχρι υλικά ανακύκλωσης. Τα μικρά μαγαζάκια που έδιναν ζωή και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της γειτονιάς δεν υπάρχουν πλέον. Είναι όλα κλειστά. Οι πρώην εμπορικοί – κεντρικοί δρόμοι είναι στρωμένοι με κουφάρια από επιχειρήσεις που εξαφανίστηκαν. Στα στενά του κέντρου δεν συναντάς εύκολα Έλληνες, όχι γιατί πήγαν διακοπές, αλλά γιατί δεν ζουν πλέον εκεί. Κάτω από το Βαρδάρη μια γειτονιά «νο μανς λαντ». Ένα κοκτέιλ από μπουρδέλα ωμέγα κατηγορίας και κινέζικα μαγαζιά που πουλάνε χονδρική σαβούρες κάθε μορφής, σε κάνουν να νομίζεις ότι είσαι στην Ταϋλάνδη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://intellectum.org/wp-content/uploads/2012/04/ITL08_112_Thessaloniki-Erotiki-Poli_Tommy-Papaioannou.pdf

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού