Ο Ίμερ Τζίμερ στην Ίβο Τζίμα

Πρέπει να ήταν το 2006 όταν βγήκε στα σινεμά η ταινία του Κλιντ Ίστγουντ “Γράμματα από την Ίβο Τζίμα”. Μετά από το εκπληκτικό “Μωρό του Ενός Εκατομμυρίου Δολαρίων” ο Κλιντ κινήθηκε ίσως αναπόφευκτα σε πολύ ρηχότερα νερά,  επιχειρώντας αποτυχημένα να παρουσιάσει μια διαφορετική οπτική των μεγάλων μαχών που έλαβαν χώρα για την κατάληψη του νησιού από τους Αμερικάνους το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ταινία ήταν κάπως βαρετή και χωρίς ρυθμό μολονότι είχε μπόλικα  κλάματα, αίματα και ιδρώτα σε συνδυασμό με έντονα συναισθήματα απογοήτευσης, ματαίωσης και αδυναμίας αποφυγής του μοιραίου.

Αυτή ακριβώς την ταινία θυμήθηκα χθες βράδυ, βλέποντας τις φυλλοροές από το κόμμα του Τζήμερου ως κεντρικό θέμα στα δελτία των διαδικτυακών ειδήσεων. Θυμήθηκα τους σύγχρονους ανεμόμυλους στην κορυφή νησιώτικων λόγων που κοσμούσαν την πρώτα σελίδα του κόμματος “Δημιουργία Ξανά” (ή μήπως “Αποτυχία Ξανά”) κι αμέσως το μυαλό μου πήγε στη ματωμένη Ίβο Τζίμα.

Φαντάστηκα τον Τζήμερο μέσα σε μια κρυμμένη σπηλιά σκυμμένο πάνω σ’ ένα χάρτη να σημειώνει 2,56 +1,8 = 4,36% και αμέσως μετά τον είδα βιαστικά να τοποθετεί σε λάθος θέσεις επιπλέον επαγγελματίες στρατιώτες που αρχικά όμως κομπορρημονούσε πως δεν είχε ανάγκη (βλ. “Πολιτική χωρίς πολιτικούς, τον Μάνο όμως θες για να ακούς”), ενώ ταυτόχρονα να επιχειρεί  με αλλοφροσύνη να διώξει από τις γραμμές του μετώπου  όλους όσους γνώριζε ότι ήταν ομοφυλόφιλοι γιατί “η μάχη ανάβει τα πάθη και τα αίματα” και όλους όσους υπήρξαν μετανάστες ή ήταν Έλληνες κάτω των 25 ετών γιατί αυτά τα ρεμάλια δεν δικαιούνταν παρά τη μισή ίσως αμοιβή με τους “κανονικούς” στρατιώτες..

Όταν άρχισαν να βαρούν τα εκλογικά μυδραλιοβόλα οι άνδρες του Τζήμερου, γνωστού στα ιαπωνικά με το φιλικό προσωνύμιο ‘Ιμερ Τζίμερ, αποδεκατίστηκαν. Με τρόμο τότε ο ίδιος είδε ο αριθμός πάνω στο χάρτη να σβήνεται από μόνος του και να μπαίνει τώρα ένα 2,2 με ερωτηματικό. Εκείνη τη στιγμή ένας πληγωμένος αγγελιοφόρος με κουρελιασμένα ρούχα του παρέδιδε γράμμα από την Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ που του έγραφε ότι τον αγαπούσε πολύ μα δεν μπορούσε να τον βοηθήσει μετά τις αλλεπάλληλες στρατιωτικές του γκάφες. Εκείνος, βάζοντας προσεκτικά την επιστολή πίσω στο φάκελο, άρχισε να κλαίει γοερά.

Τελικά κοιμήθηκα  στις 6 το πρωί ονειρευόμενος ότι στις 18 Ιουνίου συνεργείο του Χόλλυγουντ ερχόταν στην Ελλάδα για τα γυρίσματα ταινίας με τίτλο “Ο Ίμερ Τζίμερ στην Ίβο Τζίμα: κλάματα και γράμματα”.

Υ.Γ. Η νέα καθημερινή στήλη του περιοδικού Intellectum εγκαινιάζεται μ’ ένα αστείο αρθράκι, με αφορμή μια συζήτηση με τον αγαπημένο φίλο Χάρη Πεϊτσίνη. Περιμένουμε τα σχόλια και τις επισημάνσεις σας!

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού