Πέρασαν τέσσερις μέρες και ακόμα δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την ανείπωτη φράση της ευρείας κυκλοφορίας γερμανικής εφημερίδας Μπιλντ (Bild). Μας ανακοίνωσαν ευθαρσώς και χωρίς ίχνος δημοκρατικού τακτ ότι «Έχουμε εκλογές. Επιλογές όμως δεν έχουμε».
Δεν μπορώ να φανταστώ χαρακτηριστικότερη διατύπωση που να συνοψίζει ευκρινέστερα το γεγονός ότι πλέον η σφαίρα της οικονομίας και όλα τα θεμελιώδη μέρη της (τράπεζες, ευρώ, μέτρα λιτότητας) έχουν υποτάξει την πολιτική, δηλαδή τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία, τις εκλογές και τα πολιτικά δικαιώματα).
Η κοινωνικά αδίστακτη ελεύθερη αγορά παρουσιάζεται δημοσίως για ακόμη μια φορά ως μονόδρομος και ως δικαιολογητικός λόγος για το ότι δεν απαιτείται η δημοκρατική επικύρωσή της από τους λαούς.
Πώς να συμβιβαστεί η λογική του μονόδρομου και της φράσης «επιλογές δεν έχετε» με τις αξιώσεις της δημοκρατίας; Η πολιτική είναι μια διαδικασία αποφάσεων και επιλογών ανάμεσα σε εναλλακτικές λύσεις.
Δημοκρατία σημαίνει συνειδητή επιλογή ανάμεσα σε συγκρουόμενες εναλλακτικές δυνατότητες.
Ένας τρόπος για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιλογή είναι μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Η ελληνική κοινωνία «συμμετείχε» (βλ. υψηλά ποσοστά αποχής περί 38%) την Κυριακή στις βουλευτικές εκλογές αλλά δεν αξιοποίησε ουσιαστικά αυτό το πολιτικό της δικαίωμα.
Η αίσθηση μου είναι ότι η απάντηση του Έλληνα ψηφοφόρου στην επιστολή που του απεύθυνε η Bild είναι «Ευχαριστούμε που μας θυμίσατε ότι δεν έχουμε επιλογές. Για λίγο πιστέψαμε ότι έχουμε δημοκρατία και ότι θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε εμείς για τις τύχες μας. Για λίγο νομίσαμε ότι θα μπορούσαμε να ανατρέψουμε το καθεστώς που μας κάνει να υποφέρουμε. Αλλά τελικά διαπιστώσαμε μέσα από τις δράσεις του φόβου και της απραξίας μας ότι είχατε δίκιο.»
