Φαίνεται πως η κάλπη δεν είναι τελικά φτιαγμένη από διαφανές πλεξι γκλας, αλλά από καθρέφτη, φτιαγμένο από υδράργυρο συγκεντρωμένο από τα θερμόμετρα κάθε Έλληνα πολίτη (παράφραση ενός στίχου του «ο καθρέφτης και εσύ» του Γ. Ρίτσου). Γυαλιστερός, στιλπνός, ελάχιστα παραμορφωτικός καθρέφτης. Η μορφή του κάθε Έλληνα ψηφοφόρου αποτυπώνεται στο γυαλιστερό του περίβλημα και αφού δύσει ο ήλιος και πατήσει κάποιος την εντολή της εκτύπωσης (“πριντ”) το αποτέλεσμα δε μπορεί να είναι άλλο παρά ένα σφραγισμένο, ακριβές φωτοαντίγραφο της ελληνικής κοινωνίας πάνω σε χοντρό απορροφητικό χαρτί.
Μετά από τις πιο κρίσιμες εκλογές στην ιστορία του ελληνικού έθνους, πάνω στο λευκό φόντο της κρίσης -ναι, είναι λευκό το φόντο της ευκαιρίας για ένα νέο ξεκίνημα- αποτυπώθηκαν μαύρες τρομαγμένες φιγούρες, τα κόμματα της πλειοψηφίας, εντελώς απροετοίμαστα να συγκροτήσουν κυβέρνηση ευθύνης. Το 27% του ΣΥΡΙΖΑ ηθελημένα αγνοεί και αγνοείται, ενώ από το υπόλοιπο 50% της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αποφασίστηκε ανεύθυνα και κοινή συναινέσει να αγνοηθεί το μήνυμα της τρομαγμένης κοινής γνώμης για συνεγασία και να στελεχωθεί κυβέρνηση που τελικά «εκπροσωπεί» το 30% του ελληνικού λαού.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα μικροκομματικών τακτικών και παιχνιδιών ίματζ και εξουσίας σε μία υπό κατάρρευση χώρα, η αξιοπρέπεια δεν αποτελεί ούτε καν λεκέ στον καθρέφτη, αφού η κυβέρνηση ευθύνης, όπως θέλει να ονομάζεται, ενώ έχει προηγουμένως αποδείξει την άγνοια της στην ευρωπαϊκή κοινότητα -μην έχοντας διαβάσει καν το θεσμικό πλαίσιο για την εκπροσώπησή της στην κρισιμότερη ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής- φοράει τελικά αύριο το παλιό κουστούμι μάρκας Παπούλια και πάει να την παρακολουθήσει σε μορφή επιστολής, το ίδιο απροετοίμαστη, όσο και ο ελληνικός λαός που προσέφυγε δύο εβδομάδες πριν στον καθρέφτη. Ταυτόχρονα υπουργοί παραιτούνται πριν καν αναλάβουν το ρόλο τους είτε γιατί αντιλαμβάνονται το δύσκολο έργο τους είτε γιατί δεν διάβασαν την προηγούμενη μέρα τους όρους συμμετοχής του παιχνιδιού της κυβέρνησης μιας χώρας, όπως επίσης χθες και ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής Δημήτρης Χατζησωκράτης της Δημοκρατικής Αριστεράς (επειδή ο Κουβέλης του πήρε τη βουλευτική έδρα από το στόμα;)
Απ’ ό,τι φαίνεται λοιπόν οι πιο κρίσιμες εκλογές δεν έχουν φτάσει ακόμα, αφού μυαλό και ηθική δεν εκπέμπουν ακόμα στην ίδια συχνότητα ώστε να συντονιστούν και να ταρακουνησουν τις γέφυρες με το παρελθόν. Ίσως η απομάκρυνση από τον καθρέφτη και μια ματιά τριγύρω, μπορέσουν να βοηθήσουν.
(σημ. “Ο Τοίχος Μέσα στον Καθρέφτη” αποτελεί τίτλο ποιητικής συλλογής του Γ. Ρίτσου)