Είκοσι χρόνια μετά το τελευταίο συμβάν στις Σκουριές κάποιοι ίσως μάθουν και μεταλαμπαδεύσουν στους Έλληνες ιθαγενείς τον όρο «οικολογική τρομοκρατία», έναν όρο ιδεολογικά φορτισμένο και «πολιτικά ορθό» που εντούτοις συνεχίζει να επισημαίνει συντηρητικώ τω τρόπω το γιατί που κρύβεται πίσω από συγκεκριμένες πράξεις. Και πάλι, όμως, θα είναι αργά για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος. Γιατί αντίθετα με την επίσημη ανακοίνωση του Σύριζα, οι δράσεις δεν μπορεί να είναι απλά πολιτικές (ούτε νομικές την εποχή της κατάλυσης του δικαίου), όταν καταστρέφεται ένα περιβάλλον που θα χρειαστεί εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια για να ξαναδημιουργηθεί.
Κι όσοι υποτίθεται ότι ενοχλούνται από τις αυθαίρετες βίλες και τις κατασκευές, μάλλον είναι κι αυτοί που μην αντέχοντας τον απόλυτο πλέον και καθολικό βιασμό της φύσης για το χρυσό (που καταστρέφει όμως το νερό, δηλαδή το διάφανο χρυσό της Χαλκιδικής), πήγαν το Σαβββατοκύριακο κρυφά στις Σκουριές. Ή μήπως όχι;
