Όταν κοντεύεις να το ξεχάσεις, τότε ξανασυμβαίνει. Και είναι χειρότερο από την πρώτη φορά γιατί σκέφτεσαι ότι όλα αυτά τα μέτρα ασφαλείας, όλη αυτή η περιστολή των δικαιωμάτων σου που ως πολίτης ανέχτηκες να έρθουν και να μείνουν στο όνομα της ασφάλειάς σου την προηγούμενη φορά, στην ουσία πήγαν στο βρόντο.
Και εσύ έχεις λιγότερα δικαιώματα και η ασφάλειά σου παραμένει διάτρητη. Δεν ξέρω πώς πρέπει να αντιδρά το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις, προφανώς όχι απαγορεύοντας στις μανάδες στα αεροδρόμια να έχουν γάλα για το μωρό στη χειραποσκευή.
Ως πολίτης ξέρω ότι στον επόμενο μαραθώνιο που θα γίνει στην Aθήνα, θα πάω να τρέξω. Γιατί πρέπει να ξορκίσω τον φόβο που θέλουν να σπείρουν -και για τον νεαρό με τα πετσοκομμένα πόδια που βλέπω στις φωτογραφίες.
Ακόμα δεν τον είδατε Γιάννη τον βγάλατε τον τρομοκράτη, έτσι; Ούτε οι ΗΠΑ δεν έχουν κάνει ακόμα ανακοινώσεις, αλλά στην Ελλάδα ήδη ξέρουν. Έχω διαβάσει δέκα διαφορετικές κατηγορηματικές βεβαιότητες ως προς την ταυτότητα και τα κίνητρα των δραστών ως τώρα.
Σχόλιο της σύνταξης intellectum.org: Ευτυχώς στην Αθήνα μάλλον δεν κινδυνεύουμε, αφού δεν αποτελεί κεφαλοχώρι του παγκόσμιου χωριού. Πάντως, όπως σημειώθηκε και από άλλους σχολιαστές στο διαδίκτυο τις ίδιες μέρες είχαμε 22 νεκρούς στο Ιράκ, 42 στο Αφγανιστάν και 3 μόνο στη Βοστώνη. Συνολικά οι νεκροί μόνο στο Ιράκ ξεπερνούν τα 2.000.000 εκατομμύρια, ενώ ανυπολόγιστος είναι ουσιαστικά ο αριθμός των νεκρών στο Αφγανιστάν. Συμπέρασμα; Οι όψιμοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι συχνά ενδόμυχα ρατσιστές. Μολονότι κανένα ενδεχόμενο δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να αποκλειστεί, αν ήταν Αλ Κάιντα θα ήταν μάλλον άλλα τα εκρηκτικά, άλλη η συνδεσμολογία και οι νεκροί θα ήταν εκατοντάδες. Η φωτογραφία είναι από διαδήλωση στη Νέα Υόρκη κατά του πολέμου “της τρομοκρατίας και των χημικών όπλων” στο Ιράκ.
