ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΗΜΕΡΑΣ: Το Κράτος Εν Κράτει των Ακινήτων

Ζούμε στις καλές μέρες, περίπου δηλαδή από τα μέσα του ’90 μέχρι και το 2008-2009. Οι μεταβιβάσεις ευνοούνται από όλες τις πλευρές: η τράπεζα σου χορηγεί δάνεια αβέρτα. Τα χωρίζει στα δύο: στην αντικειμενική το στεγαστικό, το δε υπόλοιπο ποσό με «επισκευαστικό».

Καμία επισκευή δεν κάνεις σε ολοκαίνουργια κατοικία που παραλαμβάνεις από τον κατασκευαστή, απλώς το «επισκευαστικό» είναι συνθηματικό για να εννοούμε τα μαύρα χρήματα που υπερβαίνουν την αντικειμενική, μέχρι την συμφωνημένη τιμή (εμπορική αξία). Το κράτος κρατάει χαμηλά τις αντικειμενικές, περίπου στο μισό της εμπορικής αξίας, πολλές φορές και λιγότερο. Το πανηγύρι με τους ημιυπαίθριους (σε σπίτια 90, 100, 120 τμ φαινόντουσαν μόνο τα 30, 50, 70 και τα υπόλοιπα ήταν κλεισμένοι «ημιυπαίθριοι») καλά κρατεί.

Η Εφορία παίρνει δηλώσεις με «μέσα» και «έξω» σελίδες και στην ουσία διευκολύνει την πανταχόθεν παρανομιάρα. Οι τιμές ανεβαίνουν σε ιλιγγιώδη επίπεδα, οι κατασκευαστές δεν προλαβαίνουν να χτίζουν κοτέτσια και να τα πωλούν για παλάτια. Κανείς δεν ανησυχεί, οι τράπεζες χορηγούν δάνεια αφού πρώτα εκτιμούν και επιβεβαιώνουν με εκτιμητή που ο δανειολήπτης πληρώνει (μέσω των «εξόδων φακέλου») ότι η αξία του ακινήτου δεν είναι στην πραγματικότητα μικρότερη από το αιτούμενο δάνειο (χα!). Δεν απαιτεί κανείς ένα ποσοστό μετρητοίς, όλο είναι επί πιστώσει, ούτε φυσικά ελέγχονται τα εισοδήματα των αιτουμένων. Το πολύ-πολύ-πολύ να μπει εγγυητής κανένας γονιός και τέλος.

Το κράτος σου κλείνει το μάτι: καλά κάνεις και αγοράζεις, είναι η τοπ επένδυση, είμαστε οικονομιάρα, είμαστε στο ευρώ, πάρε κυμαινόμενο επιτόκιο γιατί έχουμε σταθερό νόμισμα βρε.

Μετά, έρχεται το Κτηματολόγιο. Θα πληρώσεις Χ ευρώ για κάθε δικαίωμα για να δηλωθείς και αν σου αρέσει. «Όκεϊ, θα πληρώσω για να δηλωθώ, το κτηματολόγιο είναι Ιδέα», «θα γίνουμε Ευρώπη αν το αποκτήσουμε» και τέτοια.

Μετά, έρχεται η Μπιρμπίλη. Αν θες να μπορείς να μεταβιβάσεις ακίνητο πρέπει να νομιμοποιήσεις ημιυπαίθριους και λοιπές αμαρτίες πληρώνοντας ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό και θα είσαι καθαρούλης για 20-50-80 χρόνια (ή μόνιμα, αναλόγως αν πας για τακτοποίηση ή για νομιμοποίηση) σου λέει. Μετά τα 20-50-80 χρόνια, Ινσαλάχ, κάτι θα γίνει (και) τότε. Πληρώνεις, λοιπόν, τακτοποιείς – νομιμοποιείς, βγάζεις τα κρυμμένα τετραγωνικά σου στη φόρα.

Μετά, έρχεται η βαθιά κρίση. Τέρμα τα δάνεια, τέρμα οι δουλειές. Πετσοκόβονται οι μισθοί ή δεν υπάρχουν καθόλου μισθοί, η ανεργία σπάει όλα τα ρεκόρ, οι επιχειρήσεις κλείνουν/ φεύγουν/ πτωχεύουν.

Μένεις με το δάνειο στο χέρι. Και να πωλήσεις το ακίνητο ή να στο εκπλειστηριάσουν δεν ξεχρεώνεις. Εξακολουθείς να οφείλεις το υπόλοιπο ποσό μέχρι το ύψος του αρχικού σου δανείου με όλα τα καπέλα των τόκων. Αυτό που αγόρασες 200χ σήμερα στο παίρνουν βαριά με 100χ. Και ποιός να στο πάρει δηλαδή τώρα που οι τράπεζες δε δίνουν δάνεια, πια; Τόμπολα οι δανεισμένοι.

Είναι όμως και αυτοί που δε δανείστηκαν. Που κληρονόμησαν ή απέκτησαν με γονική παροχή, ή με δωρεά ή αγόρασαν και έχτισαν τοις μετρητοίς κλπ. Όταν απέκτησαν είτε από επαχθή αιτία είτε από δωρεά, φορολογήθηκαν. Το κράτος επενέβη και είπε:

– Τι κάνεις;

– Αποκτώ.

-Ωραία. Θέλω μερίδιο.

-Γιατί;

-Γιατί έτσι.

Όκεϊ, παίρνει το μερίδιό του. Παίρνει και ο συμβολαιογράφος τα δικά του, παίρνει και το Υποθηκοφυλακείο τα δικά του. Και το Κτηματολόγιο τα δικά του. Πληρώνεις και ένα καπελάκι ΤΑΠ στον δήμο. Αν μισθώνεις το ακίνητό σου, πληρώνεις και φόρο για το εισόδημα από τις προσόδους.

Σου λένε όμως μετά «έχουμε κρίση πατριώτη». Θα σε φορολογήσω ανά ενεργό ακίνητο για να βοηθήσεις και εσύ την πατρίδα. Αν δεν τη βοηθήσεις, θα σου κόβουμε το ρεύμα (αρχικά, αλλά μετά επενέβη η δικαιοσύνη και απλά θα στα παίρνουμε με την εφορία). Λες «ουφ, τι να κάνουμε, πάρτα».

Και μετά, έρχεται ο ενιαίος φόρος ακινήτων. Στην αρχή το κράτος αποφασίζει με χρονοκαθυστέρηση να «διορθώσει» τη λάθος στιγμή τις αντικειμενικές. «Έλα βρε», σου λέει, «στους κακούς που μένουν Φιλοθέη και Ψυχικό τις ανεβάζω μόνο», μην ταράζεσαι. Βλέπεις βέβαια μετά ότι σε Γλυφάδα, Ψυχικό Διόνυσο προωθείται μείωση των αντικειμενικών, αλλά δεν σε κόφτει. Αναρωτιέσαι πάντως ποιό το νόημα να ανεβάζεις αντικειμενικές τώρα που δεν κουνιέται φύλλο και όχι την περίοδο που γινόντουσαν χιλιάδες αγοραπωλησίες την ημέρα, αλλά και πάλι, επιμένεις, δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη φορά θα φορολογήσουν ΟΛΑ τα ακίνητα. Αυτά που εισπράττεις εισόδημα θα τα φορολογήσουν εις τριπλούν: μία όταν τα απέκτησες, μία στο εισόδημα που δηλώνεις στην Εφορία και μία ως ακίνητο που κατέχεις. Αυτά που δεν εισπράττεις εισόδημα, εις διπλούν: όταν τα αποκτάς και τώρα, έχεις δεν έχεις εισόδημα. Κανονικός κατοχικός φόρος (εννοώ φόρος κατοχής ακινήτου, μην αρχίσουμε τα τσάμικα), ένα κλικ δηλαδή πριν τον κεφαλικό.

Καμία παραμετροποίηση. Είτε είναι χωράφι καλλιεργούμενο/ακαλλιέργητο, είτε κλειστό ακίνητο/ είτε μισθωμένο ακίνητο/ είτε το ακίνητο στο οποίο μένεις/ είτε διαθέτεις εισόδημα που σου καλύπτει τον φόρο/είτε δε διαθέτεις δίφραγκο, πληρώνεις. Είτε είσαι ο Βαρδινογιάννης είτε ο νεοφτωχούλης του θεού με το κεραμιδάκι, είτε ο εισοδηματίας, είτε ο μεροκαματιάρης που σκοτώνεσαι για την πενταροδεκάρα, είτε ο προλετάριος της Φιλοθέης είτε η μπουρζουαζία Ζεφυρίου, θα πληρώσεις στη Φιλοθέη ως μπουρζουάς, στο Ζεφύρι ως προλετάριος και γενικώς θα πληρώσεις με το ανώμαλο τεκμήριο που λέει για να κατέχεις, τα έχεις, κατέβαινε τον παρά γιατί πλέον είσαι νοικάρης στο σπίτι σου.

Οι δεξιοί Ρομπέν των Δασών σου κάνουν ταξικά κηρύγματα: «Δηλαδή στηρίζεις τον πληγέντα εκαλατζή»;

«Όχι», λες, «στηρίζω το συνταγματικό, το νόμιμο και το ρεαλιστικό». Να καταβάλλουν εκτάκτως φόρο κατοχής ακινήτου προς ενίσχυση της οικονομίας αυτοί που κατά τεκμήριο έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν. Που διαθέτουν εισόδημα, που ωφελούνται εν πάση περιπτώσει από το ακίνητο. Ακόμα και στην Εκάλη 30.000 ευρώ φόρος το χρόνο για ένα ακίνητο, είναι εξωφρενικό ποσό στις περισσότερες περιπτώσεις. Αντίστοιχα, στα Σεπόλια 500 ευρώ το χρόνο για ένα ακίνητο είναι επίσης εξωφρενικό ποσό στις περισσότερες περιπτώσεις.

«Πούλα», σου λένε. Αν είναι με δάνειο το σπίτι πουλήσεις-δεν πουλήσεις πάλι τη μάνα σου και τον πατέρα σου θα χρωστάς. Αν δεν είναι με δάνειο, δεν πουλάς, σκοτώνεις ακίνητο που απέκτησες με τίμημα στο θεό, σε τιμή μικρομεσαίου μεταχειρισμένου αυτοκινήτου.

Και ύστερα, υπάρχει και ο βλάκας. Που θίχτηκε μόνο από την υπερβολή του Μάνου και δεν τον νοιάζει ο φόρος που θα πληρώσει, ούτε η διαχρονική αλητεία του κράτους σε σχέση με τα ακίνητα, αλλά ότι ο παραλληλισμός με Νυρεμβέργη ήταν χοντράδα. Δεν τον βρήκα επιτυχημένο, το αντίθετο.

Απλά θυμάμαι ότι η διαβούλευση έληξε, το ν/σ προχωρεί και όταν έρθει η ώρα της λυπητερής οι κατάρες στον Μάνο δεν θα δώσουν στους εκτοξεύοντες αυτές ούτε αφορολόγητο, ούτε εκπτωτικό κουπόνι.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού