#026 Στα παιδιά του 2015 που διαβάζουν Νανά Ησαΐα

Όταν γνώρισα τον Jack Hirschman στο Σαν Φρανσίσκο το 2003, το πρώτο που με ρώτησε ήταν αν είχα νέα από τη Νανά…Του είπα πως είχε πεθάνει πριν λίγους μήνες. Την είχε γνωρίσει την δεκαετία του εξήντα στην Ύδρα όπου έμεινε φιλοξενούμενος του Λίοναρντ Κοέν για ενάμιση χρόνο περίπου… Είχε παραιτηθεί από το UCLA, (δίδασκε συγκριτική λογοτεχνία και για ένα εξάμηνο, το 1966 είχε μαθητή τον Τζιμ Μόρισον), διαμαρτυρόμενος για τον πόλεμο στο Βιετνάμ και σαν καλός αμερικανός αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο.

Στην Ύδρα έμεινε πάνω από ένα χρόνο (χώρισε με την πρώτη του σύζυγο γιατί εκείνη ερωτεύθηκε έναν Υδραίο βαρκάρη) κι ανέπτυξε φιλίες με τους Έλληνες που έμεναν στο νησί: την Κατερίνα Γώγου (που μετέφρασε αργότερα στα Αγγλικά), τη Μαργαρίτα Καραπάνου, μεταξύ πολλών άλλων και τη Νανά Ησαΐα.

Το 1953 ο Τζακ Χίρσμαν ήταν 19 ετών, τελειόφοιτος του Λυκείου στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Η τάξη του παρακολούθησε την μεσημβρινή ανάγνωση ποιημάτων του Ουαλού ποιητή Ντίλαν Τόμας στο “Cine16″, πάντα στο Χάρλεμ, όπου ανέβαινε όλη η πρωτοπορία της εποχής. Το Columbia University που έγινε αργότερα γνωστό ως το φυτώριο της Beat Generation ήταν απλώς το κολέγιο των μαμμόθρεφτων και της συντηρητικής άπερ κλας. Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε, ανάμεσα σε κουβέντες πάντα στην άλλη άκρη της Αμερικής, στο Σαν Φραντσίσκο και πιο συγκεκριμένα στο Νορθ Μπητς, κι ακόμα πιο κοντά στο Κολόμπους και Βαγιέχο, στο Καφέ Τριέστε με τον Τζακ και την παρέα του… ξετυλίγοντας τον μύθο των μπητ και τις απαρχές του. Χάρλεμ λοιπόν, κι όχι Κολούμπια.

Ο Ντίλαν Τόμας ως αρχή του μίτου της Αριάδνης. Ήταν η τελευταία δημόσια ανάγνωση του Ντίλαν Τόμας. Λίγες ώρες αργότερα έπεσε σε διαβητικό κώμα. Το ζάχαρο τον σκότωσε, το αλκοόλ βοήθησε απλώς, ήταν διαβητικός, δεν συνήλθε για μια ολόκληρη εβδομάδα πριν καταλήξει. Ο Τζακ λέει πως η ανάγνωση του Ντίλαν Τόμας τον έκανε ποιητή. Εμένα με έκανε ποιητή η συνάντηση με τον Τζακ. Συχνά αναρωτιούνται όσοι διαβάζουν δημόσια τα ποιήματά τους “σε ποιόν απευθύνομαι τώρα” . Ο Ντίλαν Τόμας δεν θα μάθει ποτέ ό,τι εκείνο το μεσημέρι που διάβασε δημόσια για τελευταία φορά, διάβασε αποκλειστικά για τον Τζακ Χίρσμαν…

Σήμερα τα Φώτα κι ο αγιασμός. Ας είναι να πληθαίνουν οι αναρτήσεις με ποιήματα περιφρονημένων  νεκρών ποιητών και ποιητών κάτω από τα εξήντα (περίμενα να τα πατήσω για να σας το πω..χεχε), γιατί κάποιος μπορεί να πάρει το δρόμο για την ποίηση από αυτά. Φτάνουν πια οι αναρτήσεις με τους γνωστούς πέντε-έξι, έχουν εξαντλήσει την προωθητική τους δύναμη. Δεν σπρώχνουν στην ποίηση νέους ανθρώπους. Και κανείς ποιητής δεν δεδικαιώνεται αν δεν γονιμοποιήσει τουλάχιστον έναν άλλο. Δεν θέλουμε άλλον Χατζιδάκι και Θεοδωράκη για το 2015. Ξανά μανά Ελύτη και Σεφέρη.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού