#069 Ο κουλτουριάρης (εορταστική απόπειρα ορισμών 01)

«Ένα κόσμημα, τυπωμένο σε τριακόσια ενενήντα αντίτυπα, σε χαρτί Munken Pure Rough των 120 γραμμαρίων, στο τυπογραφείο Ανάγραμμα, τον Οκτώβριο του 2015, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την έκδοση από την Ίνδικτο του πρώτου τόμου/μέρους του ιδίου μεγαποιήματος. Το λαμπρό εξώφυλλο, το οποίο κοσμεί το έργο του Γιώργου Μακρή «Κλείστρα της φυλακής του Άδη συλλεγμένα από βυζαντινές εικόνες της Ανάστασης» είναι σε χαρτί Connoisseur των 160 γραμμαρίων. Η στοιχειοθεσία και η σελιδοποίηση επιτεύχθηκαν (διότι περί επιτεύγματος πρόκειται) στο Atelier Fluxus Virus. Την τυπογραφική διόρθωση ανέλαβε η Αλεξάνδρα Δένδια και τη βιβλιοδεσία η Δέσποινα Μπακιρτζή. Κάθε αντίτυπο είναι αριθμημένο και υπογεγραμμένο από τον ποιητή. Το δικό μου αντίτυπο φέρει τον αριθμό 173. Μακάριοι οι happy few!»

«Ο κουλτουριάρης αποτελεί νοσηρό τύπο. Είναι ο άνθρωπος που ‘χει προσβληθεί απ’ το γόητρο του μορφωμένου, του καλλιεργημένου, του πολιτισμένου, για τον όποιο έχει φτιάξει ένα περίεργο πορτραίτο και με τον όποιο έχει ταυτισθεί. Πως εννοεί τον πολιτισμένο ο κουλτουριάρης; Εάν αληθεύει ότι «λόγος έργου σκιά», τότε από τα έργα και τον τρόπο ζωής τού κουλτουριάρη θα συγκομίσουμε και την περί του πολιτισμού αντίληψη του. Ο «κουλτουριάρης» είναι ο ανολοκλήρωτος πνευματικός άνθρωπος, ο χωρίς ουσία, βάθος, πρωτοτυπία και περιεχόμενο. Είναι ο κραυγαλέος, ο ρηχός, ο γεμάτος αβεβαιότητες, ο θρασύς ημιμαθής, που επιμένει, ωστόσο, να έχει βαρύνουσα γνώμη για όλα. Είναι ακόμα αυτός που έχει θολές, μπερδεμένες και ακαταστάλαχτες ιδέες και γνώμες, που δύσκολα καταλαβαίνει τους μεγαλοφυείς και ευκολότερα τους διαστρέφει και τους παρεξηγεί. Είναι, μ’ άλλα λόγια, ο χωρίς κατασταλαγμένες πεποιθήσεις, που μένει μόνιμα στο περιθώριο, χωρίς πολλές φορές ο ίδιος να έχει συνειδητοποιήσει ούτε την ημιμάθεια του, ούτε την σύγχυση και τη θολούρα μέσα στην οποία παραπαίει…»

Πολλές φορές έψαξα τον ορισμό του «κουλτουριάρη». Πολλές φορές τον υπερασπίστηκα, αγνοώντας τη σημασία του: στα νιάτα μου νόμιζα πως ήταν βρισιά από τους άξεστους κι έπρεπε να υπερασπιστώ τους πνευματικούς ανθρώπους. Η ατάκα «κουλτούρα να φύγουμε» μου είχε γίνει εφιάλτης, την άκουγα και στον ύπνο μου.
[αυτός που παριστάνει τον διανοούμενο ή διανοούμενος
απαξιωτικά]

κουλτουριάρης
κουλτουριαραίος
ψευτοδιανοούμενος
[διανοούμενος με επιφανειακές γνώσεις που δεν γίνεται εύκολα κατανοητός]

Θολοκουλτουριάρης
Επειδή πρέπει λοιπόν να αρχίσουμε πάλι (για πολλοστή φορά από τα αυτονόητα), ας επιχειρήσουμε έναν σύγχρονο (εκπνευσμένου του 2015), ορισμό του: Κουλτουριάρης είναι ο φετιχιστής της κουλτούρας.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού