ΠΕ 18 Φεβρουαρίου
Πέντε φορές μέσα σε δυο μέρες να μου πουν ότι οι ποιητές του εβδομήντα δεν είναι
αυτό που νομίζουν κι έχουν γράψει μέτρια ποίηση, δεν το αντέχω.
*
Υπάρχει τόσο Βυζάντιο κάτω από την ευρωπαϊκή μας οικονομία που είναι να τρελαίνει
οικονομολόγους.
*
Βλέπω τον άλλο με το καγιέν και του λέω: βγάλε τη φιλοκαλία από το πορτ μπαγκάζ,
μην κρύβεσαι.
*
Θέλω να ξεχάσω τη μητέρα μου αλλά αυτή μου στέλνει μανόλιες ανθισμένες στην αυλή.
ΠΑ 19 Φεβρουαρίου
Πολυτέλειες της ακροάσεως. Μαθήματα φιλοσοφίας κι ό,τι βάλει ο νους.
*
Τα βιβλία των ποιητών στην τουαλέτα μου πρέπει να αποδείξουν ότι αξίζουν
περισσότερο από την ανάγνωση των οδηγιών στα σαμπουάν.
*
Όταν η ταλαιπωρία της ζωής των μικροαστών γίνεται καθημερινότητα της ποίησης
τί να περιμένεις από την ποίηση;
*
Καλοκαιρινές μέρες. Ξύστρες για αρχίδια δεν έχει φτιάξει ακόμα ο Ρωμιός, έμεινε στη μηχανή
ανάδευσης του νεσκαφέ.
*
Οι σκυλόσοφοι ψάχνουν στο ευρωπαϊκό μας έλλειμμα κι όχι στην κίνηση της αποδέσμευσής μας
από τους Τούρκους. Κι αυτό θα πληρωθεί ακριβά στην αυτογνωσία μας. Δεν μπορείς να αγνοείς
τον εχθρό που καθόρισε την σύμπτυξή σου ως κράτος ατιμώρητα.
ΣΑ 20 Φεβρουαρίου
Η μητρόπολις Αθήναι αλλάζει, δεν μας περιμένει. Το κέντρο μοιάζει με πάρκο ερειπίων
του καταναλωτισμού όπου το φως απορροφάει την έκλυση κατάθλιψης.
*
Το είχα γνωρίσει στην αρχή του αιώνα. Υπάρχει ένας ορισμένος βαθμός ανασφάλειας
που σου τρώει τη γραφή της ρουτίνας. Για να γράψεις πρέπει να περάσεις ένα κατώφλι
πίεσης.
*
Η νεοελληνική σκηνή δεν παράγει κύρος από τα λεγόμενα. Ας το ξέρουν οι νέοι.
*
Ο Κουτς στη Μελβούρνη έτρεχε με το χρόνο, όχι με τους αντιπάλους. Η κοινωνία της
πληροφορίας υπάρχει σαν δυσκολία για να βγεις σ’ αυτό. Αλλά όχι σαν μοντερνιστής,
βλέπε εκβιαστής του χρόνου, αλλά με τη βεβαιότητα πως η στιγμή της γραφής ξεπερνάει
το βίο σου.
ΚΥ 21 Φεβρουαρίου
Το κορυφαίο δεν είναι το βραβείο Νόμπελ είναι το βραβείο του Κρόνου. Ο Κλωντ Σιμόν
και ο Μπόρχες.
*
Η ερμηνεία γεννάει πείνα γραφής. Όχι η ανάγνωση. Η ανάγνωση τρέφει το ασυνείδητο.
*
Ο Έκο έγινε ο Έκο. Μέσα σε μιαν απαλή ματαιότητα για το ανθρώπινο.
*
Η άρνηση της νεκρώσιμης ακολουθίας, τελευταίο παιδικό πείσμα της θεοδικίας.
*
Υπήρχε κάποιος που τον ανήγγειλαν σαν Ζήρα στη χτεσινή αναφορά μας στον
Κώστα Ριτσώνη. Κάτι έκανε αυτός γενικά αλλά δεν θυμάμαι.
ΔΕ 22 Φεβρουαρίου
Όπως έλεγε και ο Γκότφριντ Μπεν, δεν υπάρχει μαλακή στάση, σκληρά θα πάμε
ως το τέλος. Η περιφρόνηση για τη μετριότητα με λοφίο δεν θα κρυφτεί.
*
Και που να ήξεραν οι αντίδικοι πως δεν έκανα τον κόπο να διαβάσω τις καταθέσεις
τους. Ούτε και θα τις διαβάσω όσο ζω. Αυτή θα είναι η τιμωρία τους.
*
Δεν αναλαμβάνω τοξική πληροφόρηση. Αυτό το κάνουν οι διαφημιστές μου.
*
Από τι πέθανε ο Α.Χ.; Από μπανιστήρι σε μεγάλους σύγχρονους συγγραφείς.
ΤΡ 23 Φεβρουαρίου
Το μάθημα τραβάει αργά. Μπαίνουν ψυχικές υπόθεσες μέσα και αργούμε.
*
Η Ευρώπη διαλύεται και οι Βρυξέλλες είναι ένα μείγμα Βαϊμάρης και Κοινωνίας
των Εθνών. Από την αδράνεια της γραφειοκρατίας της υπάρχει ακόμα.
*
Σαν καλοί τυχοδιώκτες οι Ρωμιοί, ψάχνουμε ένα κακό εναντίον μας που θα μας
επιτρέψει να αφήσουμε τους Γερμανούς συνταξιούχους χωρίς σύνταξη. Η
απόφαση ότι τα δάνεια δεν θα πληρωθούν έχει ήδη εμπεδωθεί.
*
Έχω γίνει μπλαζέ από αφθονία βιβλιογραφίας.
*
Η γλώσσα της ελληνικής ποίησης είναι πολύ φορτισμένη. Η ρητορεία ήταν πάντα
ο μόνιμος δαίμονάς της. Ο εξυπνακισμός επίσης.
*
Είναι χρόνια που η χώρα αδυνατεί να κυρώσει.
*
Εμείς πουλάμε στην Ευρώπη ένα έλλειμμα με αξιώσεις πληρότητας κι αυτοί
μας πουλάνε μια πληρότητα που είναι κιόλας έλλειμμα. Η καταστροφή που
θα μας έφερνε σε διάλογο λείπει μονάχα.
*
Ο λοιμός των Αθηνών, όπως τον παραδίνει ο Θουκυδίδης, στην Ελλάδα
ψυχικά έχει επισυμβεί. Τώρα ροκανίζουμε το πέπλο των καλών τρόπων
για να δείξει ο καθένας τα δόντια του.
ΤΕ 24 Φεβρουαρίου
Βικτώρια, βασιλεύοντας ο ήλιος και με ψιχάλες. Η πλατεία της νεανικής μου
προδοσίας και τον ανθρώπων που κουβαλάω ασυγχώρητους.
*
Ζητάει να φάει και λέει πως είναι δικαίωμά του να του το παρέχουμε.
Η ξιπασιά πεθαίνει τελευταία. Αν έλεγε αλληλεγγύη θα μας έπειθε.
Θέλει τη σκληρότητα ενός εξευτελισμού να τον ενανθρωπίσει.
*
Λάθος Πλατεία δώσαν στον Καβάφη.
*
Η κληρονομική Δημοκρατία μας δεν είναι μόνο κατώτερη των περιστάσεων
είναι κατώτερη κάθε περιστάσεως.
*
Υπάρχει μια στιγμή στον ερχομό του κακού που παραλύει. Αυτό διαβαίνουμε
τώρα.
*
Η ζωή μας έχει γίνει μια μηχανή επεξεργασίας μικρών καθημερινών νύξεων
απανθρωπίας. Πρέπει να επικοινωνούμε με τους άλλους από το αποσιωπημένο
που μας στηρίζει.