Τίποτα δεν έµεινε
που να µην άφησες λευκό…
Τί να πρωτογράψω;
*
Το εγώ του ρήµατος
-πρώτη δηµοτικού-
θέλει και δεν θέλει
το όνοµα του ποιητή.
Το πενθείς… και πας
*
Φτιάξτε οξυγόνο
κι αν σας περισσέψει
και για µας, καλέστε µας.
*
Από που είσαι πατέρας;
Από το µόνος µου…
*
Ό,τι µια Κήπου
υπήρξε από στιγµή µας
ζει για πάντα.
*
Την ασηµαντότητα
την πιάνεις
κι από την πείνα της
για νόµο.
*
Αν µουσική είναιαυτό
που µπορείς να επαναλάβεις
αλλά δεν µπορείςνα κρατήσεις
τείνω προς µουσική.
*
Την ευαισθησία την είδες.
Την ανάλογη σκληρότητα
που τη βαστάει αποκάτω…
θα σε κόψει αργότερα.