Τα καλά ψάρια δεν φτάνουν στις λαϊκές αγορές.
*
Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που δεν έχει μέσα, κάπως σαν εκείνον που
ανασαίνει με μηχάνημα. Που βγαίνει το πρωί για να βρει τους λόγους
των σπλάχνων του ατάκτως ερριμένους και που θα πρέπει να βρει
πληροφορίες για να τοποθετήσει πάλι το μηχανισμό του σε σειρά.
Αυτή είναι η καταδίκη του Δάντη για τον άνθρωπο της δημοσιότητας.
*
Το πιο αδύναμο στοιχείο της ποίησης του Αναγνωστάκη είναι το
εισαγγελικό. Η εισαγγελική θέση είναι η μόλυνση από αυτό
που καταγγέλεις. Η μόλυνση από την επιθυμία για δύναμη.
*
Αν μιλάμε για ποιητική αλήθεια αυτή βρίσκεται στην Οδό Νικήτα Ράντου
και όχι στο Άξιον Εστί. Αλήθεια είναι αυτό που δεν μπορούμε
να κοιτάξουμε κατάματα γιατί περιέχει ψήγματα φανερά της αθλιότητάς μας.
*
Το σώμα δεν έχει δημοκρατία με τα μέλη του. Δεν υπάρχει συνδικαλισμός
των μελών του σώματος. Δε ρωτάω το χέρι μου αν θέλει να γράψει.
Κι όμως αυτός ο συνδικαλισμός του σώματος έφερε την ψυχανάλυση.
*
Το υψηλόν, του Λογγίνου του Λυοτάρ του Κάντ του Αντόρνο. Χωρίς
διακινδύνευση του γελοίου δεν υπάρχει υψηλόν. Το ξέρει και ο ομιλών
αμνός της Κικής Δημουλά.
*
Η χώρα ψάχνει πατέρα. Και όπως πάντα θα το κάνει αργά, ακριβά,
και με το χειρότερο υποκατάστατο.
*
Η ανάγνωση σαν εκκοσμικευμένη θρησκεία. Ο διάδοχος του ευσεβιστή
στην Ελληνική κοινωνία είναι ο αναγνώστης.
*
Θεωρία είναι αυτό που εξαφανίζει την αμφιβολία για δράση.
*
Θέλανε να πάιξουν τον Χριστό και τον αγαπημένο του Ιωάννη και
όπως ήταν φυσικό έπαιξαν τον Οιδίποδα και το Λάϊο.