Έχοντας ως παράδοση το να βάζουμε ερωτήματα στον κόσμο στο παρελθόν, ως Έλληνες,
δυσκολευόμαστε να απαντήσουμε στα ερωτήματα που μας βάζουν οι άλλοι, ως νεοέλληνες πια,
και αρνούμαστε να καταλάβουμε πως η μοίρα μας είναι πια η δυναμική των απαντήσεων
στα ερωτήματα που μας βάζουν οι άλλοι.
*
Μονάχα οικειοποιούμενοι το λόγο των Πατέρων της Εκκλησίας μπορούμε στη δυναμική
των απαντήσεών μας να θέσουμε κάτι σαν νέο ερώτημα στον κόσμο.
*
Τι απολαμβάνει ο φιλόσοφος; (Εκτός από την εν κενώ απεύθυνση ενός λόγου του Κυρίου;)
*
Υπάρχει επικοινωνία με το Θεό, ή καθόμαστε άγνωστοι στα παγκάκια των πόλεων χωρίς
να ανταλλάσσουμε λέξη, δυο αυγά στιλπνά απολλώνεια.
*
Ακόμα δεν κατάλαβαν πως το σώμα είναι μια έξωθεν ψευδαίσθηση του ενός.
*
Ας μας πουν οι γυναίκες για το φύλο και θα γίνουμε πρόθυμα οι Τειρεσίες τους.
Αλλά όχι στην αρνητική συμμετρία της εκδίκησης. Με το σθένος της θετικότητας.
*
Η σκέψη ανήκει σε γυναίκα άσχημη. Όχι γιατί το θέλω εγώ αλλά γιατί έτσι συμβαίνει.
*
Η ποίηση είναι παρούσα σ’ ένα ορισμένο επίπεδο κοινωνικής δυσλειτουργίας, μετά
τη δυσλειτουργία την αναλαμβάνουν άλλοι λόγοι.
*
Να μιλάς ελέγχοντας τη θέση απ’ όπου μιλάς και με καλή πρόθεση στον εσωτερικό σου
μονόλογο ενόσω μιλάς και με δεύτερο στοχασμό για την εκτύλιξη του γλωσσικού παιγνίου
που εκτυλίσσεται τελικά… δύσκολη η εγκόσμια καλογερική.
*
Τα καθαρά σημαίνοντα έχουν ηλίθιο χαμόγελο σαν τους αγγέλους στη δυτική ζωγραφική.
*
Έχω μια λέξη που έχει πιάσει όλο το δεξί μου πόδι και δε λέει να βγει.