Photo: K. W. Holden, 1962
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Πάσχα στο βουνό. Το κρεμασμένο κατσίκι ψήθηκε
με λεμόνι, πιπέρι και θυμάρι. Ο Αμερικάνος πετσοκόβει
τα τελευταία κρέατα, βγάζει τις υπόλοιπες
χούφτες απ’ τη σπονδυλική στήλη. Λίπος μέχρι τους αγκώνες,
το πρόσωπο πασαλειμμένο κι η καρδιά του ανθισμένη. Οι ικανοποιημένοι
αγρότες παρακολουθούν τoν ζήλο του με έκπληξη.
Όταν η μέρα αρχίζει να δροσίζει, παίρνει το δρόμο του για κάτω
απ’ τα μονοπάτια. Κάτω απ’ αυτήν την εορταστική ενέργεια
στη σιωπή της αληθινής του ζωής, όπου θα
πλένει με κρύο νερό στο φως της κηροζίνης, ευτυχισμένος
και μόνος. Ένα μέλλον πόντο τον πόντο, πέτρα την πέτρα,
πλάι στο άγουρο στάρι και στο ώριμο στάρι αργότερα.
Πλάι στον βασιλικό και στον περιστερώνα και στ’ άσπρα περιστέρια που γυρνάνε
στον λαμπερό ουρανό. Τα φαντάσματα του άλλου του κόσμου
συνωστίζονται τριγύρω, τον περικυκλώνουν μαζί με τον εαυτό του.
Ντομάτα την ντομάτα, ψάρι κονσέρβα στην κατσαρόλα κάθε μέρα.
Κάθεται έξω από τον τοίχο του αμπελιού του
καθώς η νύχτα ανεβαίνει από την ξερή γη κι η θάλασσα
σκουραίνει σε απόσταση. Επίμονα άστρα και κείνος
να τραγουδάει μες στην ησυχία. Σάρκα του πνεύματος και ψυχή
του σώματος. Η καθαρότητα που προκαλεί τόση καταστροφή.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Το φως του ελληνικού ήλιου
πάνω στο πέτρινό μας σπίτι
δεν είναι τόσο λευκό
όσο το χλωμό σεληνόφως πάνω του.
RÉSUMÉ
Easter on the mountain. The hanging goat roasted
with lemon, pepper and thyme. The American hacks off
the last of the meat, gets out the remaining
handfuls from the spine. Grease up to the elbows,
his face smeared and his heart blooming. The satisfied
farmers watch his fervor with surprise.
When the day begins to cool, he makes his way down
the trails. Down from that holiday energy
to the silence of his real life, where he will
wash in cold water by kerosene light, happy
and alone. A future inch by inch, rock by rock,
by the green wheat and the ripe wheat later.
By basil and dove tower and white doves turning
in the brilliant sky. The ghosts of his other world
crowding around, surrounding him with himself.
Tomato by tomato, canned fish in the daily stew.
He sits outside on the wall of his vineyard
as night rises from the parched earth and the sea
darkens in the distance. Insistent stars and him
singing in the quiet. Flesh of the spirit and soul
of the body. The clarity that does so much damage.
TRUTH
The glare of the Greek sun
on our stone house
is not so white
as the pale moonlight on it.
Photo: Robert Toby
Μικρό Βιογραφικό
Jack Gilbert (Τζακ Γκίλμπερτ): Αμερικανός ποιητής (18 Φεβρουαρίου 1925 – 13 Νοεμβρίου 2012) γεννημένος στην Πενσυλβάνια. Το 1962 με την έκδοση του πρώτου του βιβλίου, “Views of Jeopardy”, του απονεμήθηκε το Βραβείο Νέων Ποιητών του Γέιλ (Yale Younger Poets Prize). Tην περίοδο εκείνη έγινε το αγαπημένο παιδί των μήντια και έκανε πολλές φωτογραφίσεις για περιοδικά όπως το Esquire, η Vogue και το Glamour. Συνέχισε να γράφει, χωρίς όμως να δημοσιεύει για πολλά χρόνια.
Το 1966 με τη σύντροφό του, την ποιήτρια Linda Gregg, ταξίδεψαν στην Ευρώπη και έζησαν σε διάφορα μέρη, όπως στη Σαντορίνη και στην Πάρο. Πέντε χρόνια μετά χώρισαν και σύντομα γνώρισε τη γιαπωνέζα γλύπτρια, Michiko Nogami, την οποία και παντρεύτηκε. Μαζί της έζησε στην Ιαπωνία, όπου και δίδαξε, στο Πανεπιστήμιο Rikkyo. Η Michiko πέθανε στα 36 της χρόνια, γεγονός που τον σημάδεψε και τον ώθησε στη συγγραφή πολλών ποιημάτων γι’ αυτήν.
Το 1982, μετά από επιμονή του φίλου του εκδότη Gordon Lish, εξέδωσε το δεύτερό του βιβλίο, “Monolithos”, για το οποίο του απονεμήθηκαν το Stanley Kunitz Prize και το American Poetry Review Prize. Το τρίτο του βιβλίο “The Great Fires: Poems, 1982–1992” βραβεύτηκε με το Lannan Literary Award και το τέταρτο, “Refusing Heaven”, με το National Book Critics Circle Award.
Τα δύο μεταφρασμένα ποιήματα ανήκουν σε αυτή την τελευταία συλλογή, η οποία είναι αφιερωμένη και στις δύο μεγάλες του αγάπες, τη Linda Gregg και τη Michiko Nogami.
ΠΗΓΕΣ
https://compassrosebooks.blogspot.gr/2010/04/jack-gilbert-its-later-than-you-think_09.html
https://www.theparisreview.org/interviews/5583/jack-gilbert-the-art-of-poetry-no-91-jack-gilbert
https://arthurjohnkyriazisgoogleblog.blogspot.gr/2012/07/interview-with-jack-gilbert-from-pages.html
https://www.nytimes.com/2012/11/15/books/jack-gilbert-a-poet-off-the-literary-grid-dies-at-87.html
