KARIN BOYE* 1900-1941
Μια σιωπή απλώθηκε
Μια σιωπή απλώθηκε απαλά σαν ηλιόλουστα χειμωνιάτικα δάση.
Πώς γέμισε η θέλησή μου βεβαιότητες και ο δρόμος μου με σεβασμό προς εμένα;
Κρατούσα στο χέρι μου χαραγμένο μπολ από γυαλί που αντηχούσε.
Κι έγινε το πόδι μου τόσο προσεκτικό που δεν θα σκοντάψει.
Κι έγινε το χέρι μου τόσο σταθερό που δε θα τρέμει.
Και κρατήθηκα πλημμυρισμένη από τη δύναμη εύθραυστων πραγμάτων.
Karin Boye, Από την ποιητική συλλογή «Για χάρη του δέντρου»
Απόδοση: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
En stillhet vidgades
En stillhet vidgades mjuk som soliga vinterskogar.
Hur blev min vilja viss och min väg mig underdånig?
Jag bar i min hand en etsad skål av klingande glas.
Då blev min fot så varsam och kommer inte att snava.
Då blev min hand så aktsam och kommer inte att darra.
Då blev jag överflödad och buren av styrkan ur sköra ting.
Karin Boye Ur diktsamlingen För trädets skull
Översättning av Despina Kaitatzi-Choylioumi
*KARIN BOYE 1900-1941
Η Karin Boye (Κάριν Μπόγιε) γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1900 στο Γκέτεμπρογκ (Göteborg) και πέθανε μετά από αυτοχειρία στο Alingsås στις 24 Απριλίου του 1941, την νύχτα που ο χιτλερικός στρατός περνούσε τις Θερμοπύλες οδεύοντας προς την Αθήνα.
Σπουδαία ποιήτρια, πεζογράφος και μεταφράστρια. Σήμερα κατατάσσεται στους κλασικούς της Σουηδικής ποίησης. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ουπσάλα και εργάστηκε ως εκπαιδευτικός. Πνεύμα ανατρεπτικό και ελεύθερο τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό της βίο, ήταν συντάκτρια της μαρξιστικής εφημερίδας Clarté, χώρισε από τον σύζυγό της Leif Björk και συζούσε με την Εβραιο-Γερμανίδα φίλη της Margot Hanel, μια εποχή που η ομοφυλοφιλία στη Σουηδία ήταν παράνομη.
Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Spectrum” και συνεργάστηκε ως κριτικός λογοτεχνίας με την εφημερίδα «Εργασία» (“Arbetet”).
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: «Σύννεφα» (1922), «Κρυμμένη Χώρα» (1924), «Οι εστίες» (1927), «Για χάρη του δέντρου» (1935), «Τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα» (μεταθανάτια έκδοση 1941). Επίσης εξέδωσε τα πεζά: «Αστάρτη» (1931), «Η ικανότητα ξυπνάει» (1933), «Κρίση» (1934), «Συμφωνίες» (1934), «Πολύ λίγο» (1936), “Kallocain” και «Εκτός λειτουργίας» (1940).
Tα έργα της έχουν επανειλημμένα μεταφραστεί σε πάνω από δέκα γλώσσες. Πάνω από 75 χρόνια μετά το θάνατό της η σπουδαία και με στοχαστική διάθεση ποίηση της Κάριν Μπόγιε κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Πρόκειται για ενορατική και διορατική ποίηση όπου το ποιητικό υποκείμενο υπό το πρίσμα ψυχαναλυτικών θεωρήσεων και πνευματιστικών αποχρώσεων καταβυθίζεται στα άδυτα του ψυχισμού και συλλέγει και μας χαρίζει μαργαριτάρια. Στο Γκέτεμποργκ υπάρχει «Σύλλογος Φίλων της Καρίν Μπόγιε», στον οποίο έχω τη χαρά να είμαι μέλος.