Τοπογραφία
Αφού πετάξαμε διασχίζοντας τη χώρα
πέσαμε στο κρεβάτι, απλώσαμε τα σώματά μας,
το ένα δίπλα στ’ άλλο ντελικάτα, σα χάρτες απλωμένους
πρόσωπο με πρόσωπο, Ανατολή με Δύση, το
Σαν Φραντσίσκο μου απέναντι στη Νέα Υόρκη σου, το
Nησί της Φωτιάς σου απέναντι στη Σονόμα μου, η
Νέα Ορλεάνη μου βαθιά μέσα στο Τέξας σου, το Αϊντάχο σου
ηλιόλουστο επάνω στις Μεγάλες Λίμνες μου, το Κάνσας μου
καιόμενο απέναντι στο Κάνσας σου το Κάνσας σου
καιόμενο απέναντι στο Κάνσας μου, η Ανατολική
Επίσημή σου Ώρα να εισχωρεί στην Ώρα του
Ειρηνικού μου, η Ορεινή μου Ώρα
να χτυπάει αντίθετα στην Κεντρική σου Ώρα, ο
ήλιος σου ν’ ανατέλλει γοργά από τα δεξιά ο
ήλιος μου ν’ ανατέλλει γοργά από τ’ αριστερά το
φεγγάρι σου ν’ ανατέλλει αργά από τ’ αριστερά το
φεγγάρι μου ν’ ανατέλλει αργά από τα δεξιά μέχρι
τα τέσσερα ουράνια σώματα όλα
να καίγονται επάνω μας, σφραγίζοντας εμάς,
όλες τις πόλεις μας δίδυμες πόλεις,
όλες τις πολιτείες μας ενωμένες, ένα
έθνος, αδιαίρετο, μ’ ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους.
Topography
After we flew across the country we
got in bed, laid our bodies
delicately together, like maps laid
face to face, East to West, my
San Francisco against your New York, your
Fire Island against my Sonoma, my
New Orleans deep in your Texas, your Idaho
bright on my Great Lakes, my Kansas
burning against your Kansas your Kansas
burning against my Kansas, your Eastern
Standard Time pressing into my
Pacific Time, my Mountain Time
beating against your Central Time, your
sun rising swiftly from the right my
sun rising swiftly from the left your
moon rising slowly form the left my
moon rising slowly form the right until
all four bodies of the sky
burn above us, sealing us together,
all our cities twin cities,
all our states united, one
nation, indivisible, with liberty and justice for all.
Μικρό βιογραφικό
(από το άρθρο Flora Translata, Sharon Olds, Σεξ Χωρίς Αγάπη)
Sharon Olds (Σάρον Ολντς): Αμερικανίδα ποιήτρια, γεννημένη στις 19 Νοεμβρίου του 1942 στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας. Μεγάλωσε σε ένα αυστηρά θρησκευτικό οικογενειακό περιβάλλον με σκληρούς κανόνες, οι οποίοι απαγόρευαν τόσο τον κινηματογράφο όσο και την τηλεόραση. Ο πατέρας της ήταν αλκοολικός και συχνά βίαιος με τα παιδιά του, όπως προκύπτει και από ποιήματά της. Με την ποίησή της, ωστόσο, δεν θίγει μόνο οικογενειακά ή προσωπικά – συναισθηματικά ζητήματα, αλλά και πολιτικά γεγονότα παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Χαρακτηρίσθηκε, όχι μόνο ως ποιήτρια «του σεξ και της ψυχής», αλλά και «των συνεχών γλωσσικών εκπλήξεων».
Έχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές μέχρι στιγμής, για τις οποίες έχει τιμηθεί με σωρεία σημαντικών βραβείων. Μεταξύ αυτών: για την ποιητική της συλλογή «Strike Sparks: Selected Poems, 1980-2002» (Knopf, New York, 2004) της έχει απονεμηθεί το Εθνικό Βραβείο του Κύκλου Κριτικών Βιβλίου, ενώ για τη συλλογή της «Stag’s Leap» (Knopf, New York, 2012) της απονεμήθηκαν αμφότερα το Βραβείο Πούλιτζερ και το Βραβείο Τ. Σ. Έλιοτ. Το τελευταίο μάλιστα καμμία άλλη Αμερικανίδα δεν είχε πάρει ως τότε.
Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου μένει τρεις ημέρες την εβδομάδα, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο ζει στο Νέο Χαμσάιρ με τον σύντροφό της.
Το μεταφρασθέν ποίημα ανήκει στη συλλογή της “Gold Cell” (1987, Alfred A. Knopf).