#011 Fernand Braudel in a Greek Postal Office

«Ο Αμπελώνας είναι μια σύγχρονη πόλη, λειτουργική και συνεχώς εξελισσόμενη, με ανεπτυγμένη εμπορική και πολιτιστική κίνηση, καλαίσθητο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον και όμορφους χώρους αναψυχής. Με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 σχεδιάστηκε από την αρχή, διατηρώντας τη ρυμοτομία του μέχρι σήμερα και είναι ίσως η πόλη που έχει το περισσότερο πράσινο σε αναλογία με τους κατοίκους της σε ολόκληρη την Ελλάδα», μου λέει ο φίλος μου και συμμαθητής μου Απόστολος Σουρλαντζής. Ξαναβρεθήκαμε μετά από 42 χρόνια, αφού περιπλανηθήκαμε κι οι δύο μας σε διαφορετικά σημεία στις πέντε άκρες της γης.

Απολαμβάνουμε σπιτικό τσίπουρο με γλυκάνισο στην αυλή του πατρικού του με τη μητέρα του να βγάζει τα συνοδευτικά πιατάκια: κατσικίσια φέτα, μελιτζάνες τουρσί, αγγουροντομάτα, χορτόπιτα με κόθαρο. Τα μοιραστήκαμε όπως και την αγάπη μας για το Φερνάν Μπροντέλ: θυμηθήκαμε τον ανάποδο χάρτη της μεσογείου, με την έρημο της Αφρικής να καταλαμβάνει το βόρειο ημισφαίριο και να μας πλακώνει. Είχαμε αγοράσει το βιβλίο «Η Μεσόγειος και ο μεσογειακός κόσμος την εποχή του Φιλίππου Β της Ισπανίας» σε μετάφραση Κλαίρης Μιτσοτάκη, από τη Μ.Ι.Ε.Τ, πάνω από δυο φορές ο καθένας μας, γιατί το χαρίζαμε. Εγώ σε μια φίλη ανθρωπολόγο, εκείνος σε μια αλβανίδα μαθήτριά του.

Χάρη της κουβέντας για το Μπροντέλ του διηγήθηκα την ιστορία με τα ΕΛΤΑ Αμπελώνα: που πουλάν το γραμματόσημα για την απλή αλληλογραφία 75 λεπτά, αντί για 72 που ισχύει σε όλη την επικράτεια. «Δεν μπορούμε να παραγγείλουμε γραμματόσημα των 72 λεπτών», μου είπε ο υπάλληλος «αν δεν εξαντλήσουμε πρώτα τα γραμματόσημα των 75, πριν τη λήξη τους. Γιατί και τα γραμματόσημα, όπως οι έρωτες κι όλα τα πράγματα, έχουν κι αυτά ημερομηνία λήξεως…» Συμφώνησα με τον υπάλληλο αλλά ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να επιβαρύνομαι εγώ τη δυσλειτουργία των ΕΛΤΑ, και να μη μου χρεώνουν 72 λεπτά το γραμματόσημο των 75 λεπτών, αφού αυτοί ευθύνονται για την έλλειψη…

Φεύγοντας ο Απόστολος γέμισε δυο τσάντες με ζαρζαβατικά από το μπαχτσέ του: πιπεριές, ντομάτες, μελιτζάνες και της πήρα με χαρά να τις πάω στη γυναίκα μου.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Menu