#030 Health care in Greece

Στις 07+45 το πρωί, μετά από την τέταρτη στη σειρά νύχτα ανησυχίας του παππού, καλέσαμε με βαριά καρδιά τον Ψυχίατρο Διευθυντή νεοσύστατης Ν/Ψ Κλινικής να μας περιμένει, όπως είχαμε ήδη συνεννοηθεί, από εβδομάδος περίπου. Λόγω των δυσκολιών στην κινητικότητα και την συγχυτικο-διεγερτική κατάσταση ήταν αδύνατη η μεταφορά του από εμάς. Ζητήσαμε λοιπόν την αρωγή του γιατρού μας, ο οποίος με την καθησυχαστική του φωνή μάς είπε να τηλεφωνήσουμε στο ΕΚΑΒ. Στην αμφιβολία μας πως το 166 δεν μεταφέρει ασθενείς σε ιδιωτικές κλινικές, μας είπε πως κάτι παρόμοιο δεν ισχύει και πως μας περιμένει.

Στις 07+55 η πρώτη κλίση μας στο ΕΚΑΒ απέβη αρνητική: το 166 δεν έχει καμία υποχρέωση να μεταφέρει ασθενή σε ιδιωτική Ν/Ψ Κλινική. Επειδή η γυναίκα μου επέμενε, της είπαν να ξαναπάρει κατά τις δώδεκα το μεσημέρι να μιλήσει με τον τοπικό Διευθυντή του ΕΚΑΒ, ο οποίος είχε την τελική λέξη και θα αποφαινόταν για τη διακομιδή ή μη του ασθενούς (στην προκειμένη περίπτωση ασθενή του Δημοσίου, νυν ΕΟΠΥΥ). Η υπομονή είχε εξαντληθεί, η κατάσταση χειροτέρευε, ο παππούς αδύνατον να κρατηθεί από τρία άτομα. Ανατρέξαμε στη λύση του ιδιωτικού ασθενοφόρου μια και είχαμε την ευχέρεια να πληρώσουμε. Τα ιδιωτικά ασθενοφόρα μάθαμε πως πηγαίνουν τους ασθενείς μόνο όπου θέλουν αυτά: ήτοι στις συνεργαζόμενες κλινικές κι όχι όπου επιθυμεί η οικογένεια. Έναντι αδράς αμοιβής, περί των 80 (αριθμητικώς ογδόντα) ευρώ θα τον μετέφεραν όχι στην κλινική της αρεσκείας μας αλλά στην δικιά τους.

Ξαναπήραμε στον επιστημονικό διευθυντή της Ν/Ψ Κλινικής που μας περίμενε και τον ενημερώσαμε. Μας είπε στις 10+15 περίπου πως η Κλινική του συνεργάζεται με άλλη που διαθέτει ασθενοφόρο κι αν συμφωνούμε η μεταφορά του παππού θα μας στοίχιζε 130 ευρώ. Είπαμε ναι, συμφωνούμε, και μας καθησύχασε πως θα επικοινωνήσει εκείνος μαζί τους κι πως το ασθενοφόρο θα ερχόταν οσονούπω να μας παραλάβει. Εν τω μεταξύ είχαμε ρωτήσει για ασθενοφόρο από την Express Service αλλά δεν διέθετε ατυχώς για το Νομό Θεσσαλίας, καθώς και για το ασθενοφόρο της Interamerican Υγείας, η μόνη όπως μας σφύριξε ένας καρδιακός φίλος, που αφού ζητήσει να υπογράψεις ετήσιο συμβόλαιο μαζί της έναντι επιπλέον αμοιβής θα σου μεταφέρει και τον ασθενή.

Στις 11+45 επικοινώνησε μαζί μας η τηλεφωνήτρια του ΕΚΑΒ να μας ενημερώσει για την απόφαση του Διευθυντή της που ήταν αρνητική. Το ασθενοφόρο που μας υποσχέθηκε ο άλλος διευθυντής της κλινικής δεν φαινόταν. Μάθαμε με κάποιον τρόπο το όνομα του υπεύθυνου της συνεργαζόμενης κλινικής για την κίνηση των οχημάτων και του τηλεφώνησε η γυναίκα μου. Είπε πως την γνώριζε από την επαγγελματική της ιδιότητα και θα έκανε τα πάντα να την εξυπηρετήσει, όπως γίνεται στο ρωμαίικο. Το ασθενοφόρο ήρθε στις 1+40. Ο Ψυχίατρος μας τηλεφώνησε γιατί αργούσαμε και πως δεν θα τον βρίσκαμε στην Κλινική γιατί είχε λέει ταξίδι από κάποια φαρμακευτική στη Θεσσαλονίκη.

Δώσαμε 100 ευρώ τελικά, στον οδηγό του ασθενοφόρου χωρίς να λάβουμε μέχρι σήμερα απόδειξη. Ο παππούς όταν τον κατεβάσαμε στην Κλινική αποχαιρέτησε τη γιαγιά με τη φράση «Καλά κρασιά».

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Menu