Χθες ολοκληρώθηκε στη «συμπρωτεύουσα» Θεσσαλονίκη η πρώτη Παρέλαση Περηφάνειας (Gay Parade) με τη συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων που τόλμησαν να σπάσουν τα κοινωνικά στερεότυπα και τα κατεστημένα ταμπού και να συμμετάσχουν σ’ αυτή. Δυστυχώς, την ίδια ώρα πολλοί, πολλοί περισσότεροι αποφάσισαν τελικά να τους κρυφοκοιτάξουν από τις γρίλιες των διαμερισμάτων τους στο κέντρο ή μέσα από τις οθόνες των τηλεοράσεων σε εξοχικά της Χαλκιδικής, δικαιολογημένα φοβούμενοι (;) ότι θα πρέπει να παραμείνουν κρυμμένοι εντός της συντηρητικής κοινωνίας αυτής της τόσο ερωτικής και φυσικά προοδευτικής πόλης που ονομάζεται Θεσσαλονίκη.
Το αδαές θεσσαλονικιώτικο κοινό συγκλονισμένο από την ιδιότυπη αυτή πορεία και τις οργισμένες δηλώσεις του μητροπολίτη Άνθιμου πίστεψε προς στιγμήν ότι είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σ’ ολόκληρα τα Βαλκάνια (και όμως συμβαίνει ήδη από το 2005 στην Αθήνα με την υποστήριξη μάλιστα και των δημοτικών αρχών, αλλά όχι και του φίλα προσκείμενου Νικήτα Κακλαμάνη!).
Αναπόδραστα, λίγο μετά επακολούθησε και η φαντασίωση ορισμένων ότι η «Χρυσή Αυγή» θα επενέβαινε ως σύγχρονη ομάδα Ελλήνων υπερηρώων για να διακόψει την παρέλαση. Τελικά όμως, κρίμα, μόνο λίγες δεκάδες ευγενικοί και ανοργάνωτοι Χριστιανοί συνευρέθηκαν στην Μητρόπολη της Αγία Σοφίας για να πετάξουν κατ’ εντολή του Κυρίου αυγά και όχι πέτρες αφού η Καινή Διαθήκη ρητά ορίζει μόνο ότι «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ενώ η ρίψη αυγών επιτρέπεται εθιμικά αρκετά καιρό μετά το Πάσχα σε κάποιες ενορίες. Ταυτόχρονα, ωστόσο, άλλα ασήμαντα γεγονότα επιζητούν μάταια την προσοχή μας.
Και όχι σ’ αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται η εγχείρηση στο μάτι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, για τον οποίο ήδη λέγεται ότι η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς επιδεινώθηκε ταχέως μετά την Παρέλαση Περηφάνειας στην Αθήνα στις 9 Ιουνίου και λίγα εικοσιτετράωρα μόνο πριν από τη διοργάνωση της ακόμη πιο αιρετικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη.
Την ίδια ώρα λοιπόν «σε κοντινή γειτονιά τρίτος παγκόσμιος ξεκινά και περνάει στα ψιλά των ειδήσεων» (Τέρορ Εξ Κρου), τουτέστιν μαίνεται ακόμη αγριότερος ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Δεν είναι μόνο το γεγονός της βιντεοσκοπημένης εκτέλεσης 26 παραστρατιωτικών που δρούσαν υπέρ της κυβέρνησης Ασάντ, αλλα κυρίως το ότι η εσωτερική αυτή σύρραξη αποκτά πλέον εντονότερες διεθνείς διαστάσεις, ιδίως μετά την κατάρριψη κατασκοπευτικού Φάντομ της Τουρκίας ένα χιλιόμετρο περίπου μακριά από τις συριακές ακτές και τις πετυχημένες βολές της συριακής αεράμυνας κατά ενός δεύτερου αεροσκάφους.
Τώρα όσον αφορά κρίσιμα ερωτήματα όπως το γιατί συνέβη αυτή η κατάρριψη του πρώτου Φάντομ και η παρ’ ολίγον κατάρριψη του δεύτερου (είναι σφόδρα πιθανό τα τουρκικά αεροσκάφη θα είχαν προβεί σε παρόμοιες αεροπορικές επιχειρήσεις πολλές ήδη άλλες φορές), το εάν η επιχείρηση αυτή αποτελούσε απόφαση του τουρκικού επιτελείου «οικεία βουλήσει» ή κατόπιν «συμμαχικών εντολών», καθώς και το ποια άλλα φανερά ή άδηλα γεγονότα θα πυροδοτηθούν εξαιτίας της συριακής αντίδρασης στο άμεσο ή λιγότερο άμεσο μέλλον, φοβούμαι ότι θα πρέπει να περιμένουμε την επόμενη Παρέλαση Ομοφυλόφιλης Περηφάνειας στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να πληροφορηθούμε περισσότερα.